çatladıkapı

sere serpe uzanmıştı

insanlık yanıbaşından geçti

kara lastik darbesi olmazdı

acımasızdı

ille de yürümek istemişti

tarihin kalbine yöneldi

caminin küçüğü büyüğü olmazdı

hüzünlüydü

kitaba teslim olmuştu

we amilüssalihati deyince durdu

secdeye değmeden olmazdı

titriyordu

her adımı uzamıştı

rüzgar göğsünde alevlendi

türbede çığlık olmazdı

kükrüyordu

denize kapı açmıştı

aniden dosta yöneldi

aşkı çöpe atmak olmazdı

çatlıyordu

Çatladıkapı/21.04.2015