kalender

güneş parlamıştı

yağmur ikindide düştü

vustaydı

içini aydınlattı

fren aniden patladı

oysa parktı niyeti

geri vitesi sevmedi

indeydi

dehlizin rutubetini kokladı

kalem nankördü

kağıt haindi

kulis karanlıktı

güneşi boğdu

kriter falan tanımadı

temayül mü

teamül mü

karıştırmadı

bir o kadar umursamadı

ikindi yağmuruna dönmedi

asırlarca düşündü

yüreği dinlenecekti

ki

kabus çöktü

bir feryat duydu

her anı titredi

rüzgar titredi

yağmur coştu

esmer kız feryat etti

yüreğine kocaman ateş düştü

kalenderce duruştu onunki

erkekçeydi

yiğitçeydi